Marta Karbowa-Płowens, Interwencje zorientowane na cel w kontekście pomocy psychologicznej. Doświadczenia z testowania modelu wsparcia usamodzielniania młodych z zaburzeniami psychicznymi Moja sprawa!

Publikacja przedstawia wnioski z doświadczeń psychologów wykorzystujących interwencje zorientowane na cele w ramach projektu Testowanie modelu wsparcia usamodzielniania młodych z zaburzeniami psychicznymi Moja sprawa! Praca z pacjentami obejmowała okres od lutego 2019 r. do maja 2021 r. Model opiera się na założeniach podejścia collaborative care (CC), obejmującego zintegrowane działania medyczne, psychologiczne i społeczne, dopasowane do pacjenta, realizowane w sposób ciągły, w miejscu najbardziej dla niego dogodnym (najlepiej blisko miejsca jego zamieszkania). Składa się z szeregu komponentów, z których jednym jest systematyczna ocena psychiatryczna oraz proaktywne (z zaangażowaniem i świadomym udziałem pacjenta) monitorowanie (i ewentualne modyfikowanie) indywidualnych ścieżek terapeutycznych, jak również ocena efektywności całości procesu terapeutycznego za pomocą standaryzowanych skal. (...)

W niniejszym opracowaniu często pojawiają się zalecenia dla osób pracujących w oparciu o założenia prezentowanego tutaj modelu w konkretnych warunkach. Należy jednak podkreślić, że nie są to zalecenia uniwersalne, gotowe do wdrożenia w każdym innym kontekście pracy psychologa, niezależnie od jego specyfiki. W tym sensie publikacja nie promuje jedynego słusznego sposobu pracy w oparciu o cele, niezależnie od kontekstu, w jakim pracują poszczególni specjaliści z obszaru ochrony zdrowia czy podejścia psychoterapeutycznego. Główną jej intencją jest zobrazowanie tego, jak może wyglądać planowanie interwencji zorientowane na cele oraz z jakimi przeszkodami przyszło mierzyć się psychologom i pacjentom w tym procesie. W tym sensie może stanowić inspirację dla osób, które w swojej pracy pomocowej uwzględniają cele i kierują się nimi w swoich interwencjach. Z uwagi na to, że wdrażanie modelu nie było częścią projektu badawczego, prezentowane obserwacje nie mają charakteru empirycznego. Gromadzono co prawda dane ilościowe, jednak ze względu na spore braki danych oraz wprowadzane na bieżąco modyfikacje w zakresie sposobu ich zbierania, analizy na nich przeprowadzone nie byłby miarodajne. Z tej przyczyny prezentowane refleksje opierają się głównie na danych jakościowych: wpisach z rejestru pacjenta (RP; elektroniczna karta pacjenta), danych z omówień prowadzonych ścieżek leczenia dokonywanych podczas superwizji nazywanych case review (CR) oraz opisów przypadków przygotowanych przez managerów pacjenta.

(ze Wstępu)

Publikacja dostępna online w formacie pdf w poniższej zakładce: Załączniki