Wydanie I
Poznań 2014
Format 21x15 cm
ISBN 978-83-63664-41-1
ss. 428
język: polski
Książka dotyczy fenomenu i typu języków postrzeganych jako odmiany pośrednie między dialektami i samodzielnymi językami. Monografia proponuje charakterystykę wyróżniających cech interdyscyplinarnych kolateralnych wspólnot językowych, obejmującą: endogeniczność i autochtoniczność, , równoległy z językiem dominującym rozwój historyczny, silną tożsamość regionalną związaną z terytorium w stosunku do języka dominującego peryferyjnym, słabe akcentowanie czynników narodowych, wielowiekową dynamikę zmian prestiżu, statusu i zakresów użycia języka (do końca XX wieku najczęściej ich spadek), nasilone od kilku dekad procesy standaryzacji i normalizacji języka, a w ostatnim okresie intensyfikację działań rewitalizacyjnych. Jako główne studia przypadku obrano kompleksy językowe: dolnoniemiecko-dolnosaksoński z północnych Niemiec i Niderlandów, scots z ulsterskim scots w Szkocji i Irlandii Północnej, kaszubski w Polsce, łatgalski na Łotwie oraz asturyjsko-mirandyjski w północnej Hiszpanii i Portugalii, a przy omawianiu zagadnień szczegółowych także żmudzki, võro-seto, limburski, języki oïl i oc i inne.
Jest to pierwsza monografia w języku polskim poświęcona tytułowym językom kolateralnym z perspektywy historii języków, językoznawstwa historycznego, socjolingwistyki, geolingwistyki i dialektologii, glottopolityki i legilingwistyki, dialektometrii oraz badań pejzażu językowego, oraz w pragmatycznym kontekście polityki i planowania językowego, jak też Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych.
Zobacz | Opis | Pobierz |
---|---|---|
spis-tresci.pdf (397.7 KB) | Spis treści |