Adnan Abbas, October in Contemporary Iraqi Poetry

The Iraqi Tishrin Revolution, which began in early October 2019 and intensified on October 25, raised both individual and collective awareness among the Iraqi people, leading to calls for change, freedom, and justice. This situation took place after the American occupation in 2003 and carried on throughout the totalitarian governing of political Islam parties in Baghdad and their policies of distributed quotas between sectarian and ethnic groups. A powerful revolution-ary movement emerged which gave the youth a voice allowing them to defend the higher values of the Iraqi people and in freeing Iraq from extremism, terrorism, and injustice. The goal of this movement was to restore the life of the Iraqi people when their present and future had been stolen by corruption, oppression, poverty and submission to foreign rule from the East and West. Undoubtedly, this patriotic mass revolution was the result of various previous uprisings with the Freedom Monument in the Liberation – Tahrir Square in Baghdad and other squares in the Iraqi southern and central governorates becoming symbols for those who aspire for liberation from corrupt governments and the ideological politicization of religion. The violent attacks against demonstrators and revolutionary activists by the authorities, armed militias and Iranian support resulted in the loss of around 700 youths, numerous kidnappings and disappearances and thousands of injured. The danger facing the Iraqi people spread by extremism, fear, hatred and intolerance towards differences.

The youth protest of both men and women led to the emergence of hope for change, and the October Revolution took the form of cultural, artistic and visual events, seminars and intellectual dialogue to incite changes in Iraq. The slogans: "I want a homeland" and "I come to claim my rights" led to establishing hope for change. The slogan: "Woman is a revolution, not private property" broke the barriers of fear among Iraqi women to fight for freedom.

I consider in this book the important motives of the Iraqi October Movement, focusing on the relationship between contemporary Iraqi poetry and this movement, by studying poems written by male and female activists of the revolution, as well as professional and amateur poets who expressed solidarity with it. Poetry written in the standard Arabic language occupies a prominent place in studies, however poems written in the Iraqi dialect, called Iraqi popular poetry, takes up a very small place in them.

The goal of the author of this work is to document what has been written about this revolution in contemporary Iraqi poetry, as a literary heritage. Moreover, the author's intention is to indicate the poets' involvement in defending the homeland, freedom, human dignity and the will to choose, as well as in their fight against all kinds of extremism and terrorism. The author aspires that this work, alongside other studies written in this field, will act as a reference that can be used when the topic of Tishrin Revolution is studied from the literary side.

This book is a tribute to the young women and men, daughters and sons of the Iraqi revolution, and to the revolution itself. It is a humble contribution, along with other contributions, to keep the literary glow of the revolution alive through poetry. I would like to express my sincere thanks to everyone who provided me with publications from which I benefited, and to the Rys Press for publishing this book. Finally. I hope that I managed to honor the deceased Iraqi martyrs of this revolution, the missing, kidnapped, detained and persecuted activists of freedom and the defenders of the values of speech and truth, as well as all those who defended patriotism and humanity.

Iracka Rewolucja – Tiszrin, która rozpoczęła się na początku października 2019 a nasiliła się najbardziej 25 października, podniosła indywidualną i zbiorową świadomość narodu irackiego w wezwaniu do zmian, wolności i sprawiedliwości. Rewolucja nastąpiła w nowej erze okupacji amerykańskiej (od 2003 r.) i podczas panowania totalitarnych rządów islamu politycznego w Bagdadzie, a także w atmosferze chorego układu politycznego w wyniku, którego zapanował podział korzyści między ugrupowaniami wyznaniowymi i etnicznymi. Pojawił się więc potężny ruch rewolucyjny, w którym świadomość młodych ludzi została zaprzężona w słowa i głos nadziei, obrony wyższych wartości Irakijczyków oraz uwolnienie Iraku od ekstremizmu, terroryzmu i niesprawiedliwości. Celem tego ruchu było uzdrowienie życia narodu irackiego od korupcji, nacisków, ubóstwa i poddania się obcym rządom ze Wschodu i Zachodu. Niewątpliwie, ta patriotyczna, masowa rewolucja była rezultatem różnych poprzednich powstań. Plac Wyzwolenia – Tahrir, Statua Wolności w Bagdadzie oraz inne place demonstracyjne w południowym i środkowym Iraku stały się symbolem dla tych, którzy aspirują do wyzwolenia od skorumpowanych rządów oraz zideologizowanej i upolitycznionej religii. Podczas siłowego ataku przeciwko demonstrantom i działaczom rewolucji przeprowadzanego przez władzę, uzbrojone bojówki oraz przy wsparciu irańskim doszło do śmierci około 700 młodych ludzi. Tysiące demonstrantów było rannych, wielu z nich zostało porwanych i zaginionych. Pacyfikacja młodych Irakijczyków doprowadziła do rozszerzenia ekstremizmu, poprzez strach, nienawiść i brak tolerancji względem inności.

Protest młodzieży zarówno kobiet jak i mężczyzn sprawił, że pojawiła się nadzieja na zmianę. Rewolucja Październikowa otworzyła wiele wydarzeń kulturalnych, artystycznych i plastycznych, seminariów, dialogu intelektualnego. Hasła: „Chcę ojczyzny” i „Przychodzę, odebrać swoje prawa” wzbudziły nadzieję na dokonanie zasadniczych zmian. Natomiast hasło: „Kobieta jest rewolucją, a nie prywatną własnością” przełamało barierę strachu wśród irackich kobiet w walce o wolność.

W niniejszej książce poruszone są ważne motywy Irackiego Ruchu Październikowego, skupiające się na związkach współczesnej poezji irackiej z tym ruchem. Studia dotyczą wierszy napisanych zarówno przez działaczy i demonstrantów oraz poetów zawodowych i amatorów, którzy solidaryzowali się z rewolucją. Opracowania w książce, które odnoszą się do poezji napisanej w standardowym języku arabskim, zajmują obszerne miejsce, natomiast wiersze napisane w dialekcie irackim, czyli tak zwana iracka poezja ludowa, zajmuje bardzo mało miejsca.

Celem autora w tej pracy jest udokumentowanie tego, co napisano o tym ruchu we współczesnej poezji irackiej jako literackiego dziedzictwa oraz budowanie wizji dotyczącej poetyckich doświadczeń młodych i innych poetów. Ponadto zamierzeniem autora jest wskazanie zaangażowania poetów w obronie ojczyzny, wolności, godności człowieka i jego woli wyboru oraz zwalczania wszelkiego rodzaju ekstremizmu i terroryzmu. Autor życzy sobie, aby praca ta, podobnie jak inne opracowania napisane w tym zakresie, była punktem odniesienia, z którego można skorzystać w zakresie podejmowania tematu Rewolucji Tiszrin w literaturze.

Książka ta jest skromnym hołdem złożonym młodym kobietom i mężczyznom, córkom i synom rewolucji irackiej, a także samej rewolucji. Jest to mały wkład literacki, obok innych wkładów, w podtrzymanie literackiego blasku rewolucji poprzez poezję. Chciałbym wyrazić moje szczere podziękowania wszystkim, którzy udostępnili mi publikacje a także Wydawnictwu Rys za wydanie tej książki. Mam nadzieję, że udało mi się oddać cześć zmarłym irackim męczenniczkom tej rewolucji, zaginionym, porwanym, przetrzymywanym i prześladowanym, działaczom wolności i obrony wartości słowa i prawdy oraz tym wszystkim, którzy stali w obronie patriotyzmu i człowieczeństwa.

Publikacja dostępna online w formacie pdf w poniższej zakładce: Załączniki

The publication is available online in PDF format under the section below: Attachments (Załączniki)